Scotty Laughland test de nieuwe XTR in Brits-Columbia

Na het opstaan pakten we een koffie, prepareerden we onze fietsen en gingen we richting Lost Lake. Op lage snelheid zijn deze routes niet te moeilijk, maar als je sneller gaat is het een heel ander verhaal. De bomen vlak langs de zijkant zijn dan een echt obstakel en je moet de fiets echt helemaal onder controle hebben. Secuur schakelen en remmen is dan van belang en zo is dit een perfecte manier om de nieuwe bediening en betrouwbaarheid van de XTR te testen.

Om de jetlag tegen te gaan gingen we ’s middags schieten en naar een fietspark voor een paar rondes. De tocht met de stoeltjeslift naar de top was een welkome afwisseling na de fietstocht van de ochtend. We gingen naar de nieuwe routes in Creekside, waarvan het bovenste deel was gemarkeerd als zwart, met als naam Delayed Fuse, en WAUW, het was geweldig. Fris en onder de modder kwam onze groep beneden met veel verhalen en high fives! Het was opletten geblazen in de gloednieuwe bochten, waar iedereen dol op zou zijn. Ik sloot de avond af met een tochtje alleen op de A-Line voordat ik ging slapen.

Whistler mag bekend staan om het bikepark, maar dankzij W.O.R.C.A. en de aandacht die de EWS heeft gegeven is er een groot netwerk buiten het park, dat alleen toegankelijk is voor fietsers. We klommen vanuit het dorp en terwijl de klim steiler werd gingen de versnellingen lager. Ik gebruikte zelfs de 51, haalde de spanning van mijn benen en kon zo het toegangspad op. Howler was de route van onze keuze en daar is een verval van 500 m in slechts 2,2 km. Hier troffen we alles wat Whistler beroemd maakt: lange heftige stukken pad waarop je helemaal los kunt gaan. De omstandigheden veranderden, zoals het B.C. betaamt, met bewolking vlak boven de boomgrens, zodat een prachtige schilderachtige route ontstond in contrast met een dal met blauwe lucht.

Nieuwe dag, nieuwe bestemming, en hoewel Whistler wel onze thuisbasis bleef, gingen we naar Pemberton, 35 minuten naar het noorden. Een nog niet zo ontdekte regio met veel routes, maar we hadden alleen de middag om de beste te vinden. Onze eerste tocht die we deden was Rudy’s. We begonnen langs de heuvelrug en gingen vervolgens het bos in. Deze liep over smalle bospaden naar ruimere delen van de tocht met stoffige bochten. Een korte klim over een bosbeheerpad en we waanden onszelf in Nimby, Back Pains en Max Pains. Na een korte stop kwamen we op adem en gingen we omlaag naar Hawaii. Dat ging heel snel en we kwamen bij Mile One met een hongerig gevoel... Dit is een verplichte plek in Pemberton, geleid door een van de lokale route-ontwerpers. Ik nam een grote burger en we hieven het glas op weer een GEWELDIGE dag fietsen en onze laatste avond in de regio!

Na gepakt te hebben vertrokken we uit Whistler, op weg naar Southside Diner, voor een lekker Canadees ontbijt met pannenkoeken, spek en siroop. Onze laatste stop van de tocht wachtte op ons in Squamish! Een snelle rit naar boven met een heerlijk ontbijt vooraf en ontwaakte benen, en we waren op de top van Half Nelson: een ideale start van de dag. Met een goed gevoel gingen we naar de andere kant van de berg en reden de route genaamd ‘Somewhere Over There’, die alles had wat je mag verwachten van Squamish: rotsen, smalle bospaden, modder, sprongen, kustlijn en uiteraard flow! Het was een geweldige route en een perfecte manier om de tocht af te sluiten.

We hoefden alleen nog maar de fietsen, cameraspullen en tassen in te pakken alvorens naar het vliegveld te gaan. Wat een dolle 7 dagen waren dat. Ik heb een aantal van de beste routes gereden, deelde geweldige ervaringen en maakte nieuwe vrienden. Dat is precies waar mountainbiken voor mij over gaat. Laten we dat snel nog eens doen!

Ter afsluiting… Je wilt vast wel weten hoe de nieuwe XTR was? Kort samengevat was het lichtgewicht, betrouwbaar en gemakkelijk te gebruiken. De remmen waren prima en alhoewel ik op de 2-zuiger-versie reed gaven ze substantiële kracht, geen gevoel van verzwakking en geweldige modulatie. Het grote aantal versnellingen was fijn, mijn benen waren dankbaar op de steilere klims en het schakelen ging vlekkeloos. Wat mij vooral opviel waren de naven, de Scylence-technologie is werkelijk geweldig, banden in de modder en de vering die de klappen opvangt klinkt mij als muziek in de oren!

Tot de volgende keer, dank aan Shimano voor de mogelijkheid om de nieuwe XTR te kunnen gebruiken, SCOTT Bikes en Mountain Bike Worldwide voor het tonen van de beste routes! Ik kom terug... heel snel!