Allebei, denk ik. Tot nu toe heb ik geen druk gevoeld, ik heb gewoon gefietst. Net als altijd. Fietsen en winnen. En dat was leuk, totdat er toch druk op me werd gelegd: om álles te winnen. Maar zo gaat het natuurlijk niet, je kunt niet alles winnen. Ik heb deze winter veel gefietst, dat was fantastisch en het ging nog hard ook. Als ik er plezier in heb, ga ik snel, zoals afgelopen jaar. Maar of er echt iets is veranderd, nee, dat geloof ik niet. Het balletje rolde gewoon door en ik had het volste vertrouwen in mezelf. Dat was het verschil. Misschien is het verkeerd om dit te zeggen, maar ik denk dat ik juist druk op mijn concurrenten leg. Laat ze maar proberen mij te verslaan. Ik voel niet per se de druk om hen te verslaan.